Friday, May 09, 2008

ชายหนุ่มบนรถจักรยาน...

ชายหนุ่มบนรถจักรยาน
แสงแดดอ่อนๆสาดไปที่แผ่นหลังกว้างๆของเขา
เสื้อแจ็คเก็ดสีเขียวเข้มอ่อนลงเมื่อสัมผัสแสงแดดที่พาดผ่านตามไรกิ่งไม้
สีผมของเขาส่องเป็นประกายสีน้ำตาลเหมือนกับสีของดวงตะวันยามเย็น

ฉันขี่จักรยานตามเขาช้าๆ เห็นเพียงแผ่นหลังเท่านั้น

แต่ไม่รู้ทำไม....
ถึงแม้เขาจะไม่ได้หันมามอง
ฉันกลับรู้สึกว่าเพียงแค่ฉันขี่จักรยานตามเขาไปเรื่อยๆ
คนที่ขี่จักรยานไม่แข็งอย่างฉันจะได้รับการปกป้องอย่างเต็มที่

อย่างน้อยฉันก็รู้ได้ว่า วันนี้ฉันไม่หลงทางแน่นอน ^____^

.....

.....

.....

.....

.....

แสงแดดอ่อนๆ สาดผ่านลอดม่านบางๆ บอกเวลาเช้าวันใหม่
ฉันตื่นขึ้น พร้อมกับรู้ตัวว่า.....

แผ่นหลังที่ปลอดภัยนั้นคงไม่กลับมาอีกแล้ว

และก็ถึงเวลาที่ควรจะยอมรับมันให้ได้เสียที

3 comments:

Anonymous said...

ผู้อื่นไม่ได้ทำให้จิตเราเศร้าหมองหรือผ่องแผ้ว เราเองเป็นผู้ทำ ผู้อื่นช่วยไม่ได้ แม้พระพุทธเจ้าก็ช่วยไม่ได้ ท่านเองเป็นผู้บอกทางให้เท่านั้น

Huineken said...

ไม่มีสิ่งใดจะอยู่กับเราตลอดกาล

Anonymous said...

:)