เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาไปทำงาน Career Exhibition ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิติ์มาค่ะ
ปกติแล้วเคยเป็นแต่คนร่วมงาน คราวนี้ไปแบบเป็นคนจัดงาน
จริงๆแล้วค่อนข้างชื่นชอบกับงานลักษณะแบบนี้นะ ได้เจอคนเยอะแยะ
ได้คุยนั่นนี่กับคนเยอะ (ถึงแม้ว่าจะเจอคนแปลกๆหลายคนซึ่งนับได้ว่าเป็นสีสันของชีวิตแล้วกัน)
แล้วรู้สึกว่าถึงแม้การทำอะไรแบบนี้มันจะดูน่าเหนื่อย แต่จริงๆแล้วพอไปทำแล้วมันไม่ได้เหนื่อยขนาดนั้นเลยแหละ
ปัญหามันอยู่ที่ว่า....
พอเลิกงานแล้ว สิ่งที่เหนื่อยคือการต้องเก็บของกลับออฟฟิศนั่นเอง
ขณะที่กำลังขนของงกๆเหงื่อแตกไปทั่วกายาอยู่นั้น ก็เกิดฉุกคิดขึ้นมาว่า...
ทำไมในศูนย์สิริกิติ์มีคนมากมาย ส่วนมากผู้ชายทั้งนั้น กลับยืนมองอีผู้หญิงคนนี้ยืนขนของอย่างไม่ใส่ใจ
แล้วก็นึกถึงตอนที่อยู่จุฬาฯ รู้สึกว่าวันไหนที่ยกของเยอะๆ จะต้องมีผู้ชายที่ไม่รู้จักวิ่งมาแล้วช่วยถือทุกที
หรือแม้แต่กระทั่งตอนนั่งรถป็อป เวลาขึ้นรถทีไรจะต้องมีผู้ชายลุกให้นั่งทุกที
แล้วก็สงสัยขึ้นมาอีกว่า...
จริงๆแล้ว สถานการณ์ปกติที่เกิดขึ้นในโลกของเรานี่มันเป็นยังไงกันแน่???
ปกติผู้ชายเวลาเห็นผู้่หญิงแบกของมาเยอะๆนี่เค้าช่วยถือกันบ้างไหม
หรือเวลาขึ้นรถสาธารณะเค้าลุกให้ผู้หญิงนั่งกันบ้างไหม
หรือว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในจุฬาฯสมัยที่เรียนอยู่เป็นเพียงแค่วัฒนธรรมรถป็อป??
หรือว่าจริงๆแล้ว ผู้ชายดีๆนั้นหมดโลกไปแล้วจริงๆ T_T
No comments:
Post a Comment