สับสนกับฤดูกาลอันแปรผันที่ Nagano – Toyama

“ยังไม่ทันไร ไปเที่ยวอีกละ..”

คิดว่าคำพูดนี้คงจะก้องอยู่ในหัวใครหลายๆคนหลังจากที่อ่านบล็อควันนี้จบ เหอๆ

เมื่อสุดสัปดาห์ที่ผ่านมา ชีพจรลงเท้าอีกแล้วค่ะ
ตอนนี้พยายามจะแสวงหาหนทางดึงตัวเองออกจากความจำเจ ซึ่งคือ บ้าน โรงเรียน โรงเรียน บ้าน ... แถมกลับบ้านทีไรก็ยังมีกิจกรรมเดิมๆ คือฟังเพลง ทำกับข้าว ซักผ้า ถูกบ้าน และอ่านหนังสือ แหน่ะ... ดูเป็นแม่ศรีเรือนทีเดียวเลยทีเดียว .. ขจีภรณ์เปลี่ยนไปค่ะคุณผู้อ่าน

เอ่อ.. ที่มันเป็นยังงั้นไม่ใช่เพราะอะไร คือที่กวาดบ้านบ่อยๆนี่เพราะพื้นบ้านมันขาว และผมเราร่วงเยอะ เดินเห็นผมร่วงตามพื้นทีไรเป็นไม่ได้ จะต้องเกิดอาการโรครักความสะอาดขึ้นสมองรีบไปหยิบไม้กวาดมากวาด พอกวาดแล้วเลยกวาดมันทั้งบ้านไปเลย เหอๆๆ

ส่วนเรื่องอ่านหนังสือนี่ก็เพราะว่ามันยังไม่มีเน็ทเล่นนั่นเอง... ตามที่กล่าวไว้ใน entry ที่แล้ว
เมื่อไหร่จะมีเนี่ย ไอ้บริษัทเน็ทบ้าาาาาาา

เข้าเรื่องๆ...
การเดิ นทางครั้งนี้เป็นอะไรที่ฟลุ้คมาก ที่เป็นงี้เพราะว่ามีอยู่วันนึงโทรไปหาพี่จุ๊บ ซึ่งตอนนี้ทำงานอยู่ที่สึคุบะ ตอนแรกเห็นว่าเพื่อนจะมาแล้วจะพาไป Disney Land เลยโทรไปถามว่ายังจะไปอยู่หรือเปล่า ...

พี่จุ๊บตอบว่า ไม่ไปแล้ว เดี๋ยวจะไปดูใบไม้แเดงแทน

“ไปด้วยๆๆๆๆ....”

เรื่องมันก็เริ่มต้นที่ตรงนั้นแหละค่ะ เหอๆ



********************************************************

เช้าวันเสาร์ที่ผ่านมา ออกจากบ้านแต่เช้าตรู่ ก่อนหกโมงเช้าอีก ซึ่งมันสว่างแล้วนะตอนนั้นน่ะ
เดินออกจากบ้านไปก็เจอคนญี่ปุ่นเดินกลับบ้านเต็มเลย สงสัยตกรถไฟเที่ยวเมื่อคืน เหอๆ

นัดกับพี่จุ๊บ และชาว ม.สึคุบะไว้ที่สถานีโตเกียว เพื่อนั่ง Shinkansen เดินทางไปยังจังหวัด Nagano



สองชั่วโมงผ่านไป ... อากาศเปลี่ยนเป็นเย็นขึ้นทันใด ถึงแล้วจ้าาาา



พาหนะที่จะนำพาเราเดินทางไปกันวันนั้นคือเข้ารถคันนี้ แบกรับน้ำหนักของสมาชิกทั้งหมดแปดคน คือ เรา พี่จุ๊บ พี่เอก พี่พิช พี่นุ้ย พี่หนึ่ง พี่ตู่ และน้องเอ๊ะ (คนอื่น.. ยกเว้นเรา .. มาจากสึคุบะล้วนๆ เสร่อไหมล่ะ เหอๆ)



ขับรถพามาดูวิวงามๆกันสักหน่อย
ตอนนี้ที่นากาโน่บนยอดเขามีหิมะตกแล้วนะ



เดินทางต่อไปยังน้ำตก Shiraito no taki เล็กๆแต่งามมาก



และไร่วาซาบิ



เอ่อ ... เข้าใจนะว่าเป็นไร่วาซาบิ แต่ว่าแบบนี้ใครจะกล้ากินค๊าาาา
(อ่านว่า ... วาซาบิเบียร์)



แต่เราแอบกล้าเล็กน้อย ขอชิมไอติมวาซาบิหน่อยเหอะ.... หลังจากเคยลิ้มรส ซากุระ โซบะ ลาเวนเดอร์ ฯลฯ มาแล้ว ส่วนใหญ่ให้ความรู้สึกเหมือนกินหญ้า



ผลที่ได้รับจากการทดลอง ไม่เหมือนกินหญ้าเหมือนตอนก่อนๆ แต่คราวนี้ไม่รู้สึกว่ามันใส่วาซาบิลงไปเลย เหอๆๆๆๆ คือเหมือนไอติมธรรมดาอ่ะแหละ

มันใส่สีเขียวหลอกเราป่าววะ

****************************************************************

เช้าวันอาทิตย์ ตื่นแต่เช้า ขึ้นรถไฟหวานเย็น
วันนี้จะพาไปขึ้นบนยอดเขาที่ จ. Toyama กัน



ระหว่างทางได้เจอความคลาสสิคของบ้านนอกญี่ปุ่นหลายอย่าง...
โดนเฉพาะอันนี้ ให้ทายสิบบรรทัดว่าเป็นรูปอะไร



1
.
2
.
3
.
4
.
5
.
6
.
7
.
8
.
9
.
10

หมดเวลาแล้ววววววววววววววววววว
เฉลย...
มันคือสถานีรถไฟค่ะคุณ เหอๆ

พี่จุ๊บบอกว่าถ้ามาลงตอนกลางคืนนี่ตัวใครตัวมันนะฮะ
ยังกะผ่านสงครามโลกมาแล้วทั้งสิ้นสองครั้ง

หลังจากนั้นก็ต่อรถบัส เดินเท้าขึ้นเนินอีกหนึ่งกิโลกว่าๆ



เพื่อไปดูน้ำตก Shomyadaki



สวยดี ไม่เสียแรงที่เปลืองแรงเดินขึ้นเนิน เหอๆ

หลังจากนั้นก็ต่อกระเช้าไปบนยอดเขา....
เพื่อไปพบหิมะในฤดูใบไม้ร่วงบนภูเขาชื่อ Tateyama ค่ะ



รูปนี้ตั้งใจจะสื่อว่า “มาเหนือเมฆ” เหอๆ



ลง rope way มาก็จะพบวิวสวยๆแบบนี้ค่ะ



วิวนะ ไม่ใช่คน ... คนน่ะรู้อยู่แล้วว่าสวย 5555+

อย่าเพิ่งๆ เปลืองข้าวเที่ยงเปล่าล่ะ

ลงจากเขามาอีกหนึ่งรอบ เริ่มสับสนว่าตกลงนี่มันฤดูอะไร มีใบไม้แดงให้ดูแล้วนะนี่



ถึงแม้ที่นี่จะแดงเร็วกว่าโตเกียวซึ่งกำลังต้วมเตี้ยมๆอยู่ แต่ที่แดงเนี่ยขอบอกว่ามีอยู่แค่ไม่กี่พุ่ม เหอๆ แย่งกันถ่ายเข้าไปดิไอ้ที่มันแดงๆอ่ะ แล้วก็ใช้มุมกล้องทำให้มันดูเยอะ เหอๆๆๆ

แหน่ะ.. แอบเลื่อนขึ้นไปดูรูปอีกรอบอ่ะดิ

และปิดท้ายทริปนี้ด้วยเขื่อน Kurobe




ทริปนี้วิวสวยจริงๆค่ะ อากาศเย็นสบายกำลังดี แถมได้ชื่นชมธรรมชาติ ดีกว่านี้มีอีกไหมนี่

ขอบคุณชาวสึคุบะทุกท่านสำหรับการตอนรับที่อบอุ่นนะคะ ^^