หลายๆคนคงได้รับทราบปัญหาของเรามาสักพักใหญ่แล้ว
ตอนนี้ ใกล้จุดตายเข้าเต็มที แต่เราดันต้องมาอยู่ในสถานะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้
สำหรับคนที่ไม่รู้ว่าเรากำลังคิดเรื่องอะไรอยู่ก็ขอเล่าให้ฟังคร่าวๆก่อนแล้วกัน
เมือเดือนมีนาคมที่ผ่านมา เราสมัครหลังสูตรปริญญาโทของมหาวิทยาลัยวาเซดะที่โตเกียวไว้ โดยได้สมัครทุนรัฐบาลญี่ปุ่น (แบบ recommend - หมายถึงทางมหาวิทยาลัยจะคัดเลือกและแนะนำเราให้กับทางทุนและทุนก็จะให้ตังค์เรามา)
โดยเหมือนเราได้เคยบอกไว้กับทุกคนแล้วว่า ชีวิตหนึ่งปีของเราในญี่ปุ่นน่ะ เราว่ามันพอแล้วล่ะ เราเบื่อแล้วไม่อยากกลับไปเรียนที่ญี่ปุ่นอีกแล้ว (หนึ่งเบื่อแล้ว สองเที่ยวหมดแล้ว สามถ้าไปเรีัยน IR เราว่าไปเรียนที่อื่นดีกว่า) แต่ที่สมัครไปก็ด้วยหวังว่าจะได้ทุนแล้วจะช่วยแบ่งปันค่าใช้จ่ายของทางบ้านได้
แต่เหมือนฟ้าลงโทษ ... สองเดือนต่อมาทางมหาวิทยาลัยวาเซดะตอบรับเราเข้าไปเรียน แต่ทว่าไม่ได้ให้ทุนการศึกษากับเรา นั่นก็หมายความว่าทางครอบครัวของเราต้องเป็นคนจัดการกับค่าใช้จ่ายต่างๆ ค่าเล่าเรียน ค่าที่พัก ฯลฯ
เรา ... ตั้งแต่แรกแล้วได้บอกพ่อกับแม่ไว้ว่า เนี่ยถ้าไม่ได้ทุนจะไม่ไปนะญี่ปุ่นเนี่ย
เพราะอย่างที่บอก ไม่อยากไปแล้วญี่ปุ่น และัอีกอย่างเราอยากไปเรียนยุโรปมากกว่า ตั้งแต่เด็กๆเลยนะไม่เคยคิดเลยว่าจะอยากไปเรียนต่อญี่ปุ่น ถึงแม้ว่าจะบ้าการ์ตูนญี่ปุ่น หรือดูละครญี่ปุ่นก็ตาม
แต่ ... เมื่อเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว พ่อกับแม่ก็อยากให้เราไปอยู่ดีั โดยมีเหตุผลว่าไปอยู่ญี่ปุ่นแล้วปลอดภัย อีกอย่างเีรา่เคยไปอยู่มาแล้ว มีเพื่อนแล้ว ภาษาก็พอได้แล้ว แล้ววาเซดะก็เป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงนะ ฯลฯ
เราไม่ว่าจะยกเหตุผลต่างๆนานาอย่างไรมาอธิบายอย่างไร เช่นว่า เราอยากจะได้ทุนมากกว่า เราเลยกะว่าปลายปีนี้เราจะสมัครโครงการนี้ใหม่ รวมถึงจะสมัครทุนไปยุโรปด้วย ช่วงเวลาที่ว่างๆอยู่นี่เราจะไปฝึกงานที่ UNESCO ... แต่พ่อกับแม่ก็ยืนกรานว่าจะให้เราไป...
โดยแม่ก็ได้พูดออกมาว่า
"ถ้าโบว์ไปญี่ปุ่นปะป๊าก็จะสบายใจ แต่ถ้าไปยุโรปโบว์ทนได้เหรอที่จะเห็นปะป๊าคอยเป็นห่วง ทำงานไม่รู้เรื่องแล้วคอยมานั่งคิดว่าโบว์จะเป็นยังไงบ้าง โบว์อยากให้ปะป๊าเป็นห่วงเหรอลูก".........
มาถึงตรงนี้ เราก็พูดไม่ออก
และไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไป
วันจันทร์จะต้องโอนเงินแล้ว เราไม่รู้ว่าเราควรจะฝืนใจตัวเอง ไปเรียนทั้งๆที่ยังไม่พร้อม และในใจก็ยังอยากจะทำอย่างอื่นมากกว่า หรือ ตามใจพ่อแม่เพื่อจะให้เค้าสบายใจดี
...................................................................................
เมื่อกี้แม่เพิ่งจะงอนออกไป โดยที่บอกเราว่าถ้าเราไม่อยากไปก็ไม่ต้องไปนะ เพราะถ้าเป็นยังไงปะป๊ากับแม่จะบาปมากเลยนะที่ทำให้ลูกทุกข์
แต่เราก็อยากจะบอกแม่ว่า
ถ้าเราไม่ไป เราก็คงจะบาปที่ทำให้พ่อแม่เสียใจ และที่ต้องทำให้พ่อเป็นห่วงเหมือนกัน