ทดสอบทักษะภาษาญี่ปุ่น .. โดยการพาคนญี่ปุ่นไปเที่ยว

หายไปหนึ่งสัปดาห์เต็ม จริงๆแล้วเหนื่อยมาก
อากาศร้อนเหลือเกิน รายงานก็ยังไม่เสร็จ แถมต้องไล่ตามอาจารย์อีก
เหนื่อยจัดๆ ... พอมาตอนนี้เพื่อนคนญี่ปุ่นมาเที่ยวเมืองไทย
ก็ไม่พ้นเราที่จะต้องพาไปเที่ยว เหอๆ

เพื่อนที่มาวันนี้ เคยบอกไว้ตั้งแต่ตอนอยู่ญี่ปุ่นแล้วว่าจะมาเที่ยว
คือจริงๆแล้วก็เตรียมใจไว้นานละ แต่เรื่องที่ยังไม่ทันจะเตรียมใจไว้เลยคืออากาศนั่นเอง
เมื่อสองสามวันที่ผ่านมาเลยได้โอกาสพาเพื่อนที่เพิ่งเดินทางมาจากญี่ปุ่นที่มีอากาศหนาวเหน็บเดินฝ่าอากาศร้อนในเมืองไทยซะเลย เหอๆ

เริ่มด้วยไปตลาดนัดจตุจักรกันก่อน

คาซึอากิ (แฟนเพื่อน) เรา และคานาเมะจังที่ร้านเฉาก๊วยยอดฮิตที่จตุจักร
ตอนคิดเงินเค้าแอบงงๆ คือเราบอกว่า 45 บาท เค้านึกว่าถ้วยละ 45 แต่จริงๆแล้วมันถ้วยละ 15 ไง เออ ถ้วยละ 15 เราก็ว่าแพงแล้วนะ ฮ่าๆๆๆ


ไปช็อปปิ้ง จริงๆแล้วมีร้านขายของถูกใจเราเยอะแยะเลย แต่เราไม่ได้อะไรกลับมาเลย แอบเสียดาย คือว่าต้องพาเพื่อนเดินไงจะมัวแต่ไปซื้อของให้ตัวเองมันก็จะยังไงอยู่


ปิดท้ายด้วยการหลอกคนญี่ปุ่นไปกินก๋วยเตี๋ยวเป็ด เหอๆ
จริงๆแล้วจะพาไปกินส้มตำ แต่เห็นเค้าบอกว่าไม่ชอบอาหารเผ็ด บวกกับหาร้านส้มตำไม่เจอ (พาเค้าหลงอย่างแรงขอบอก คือเราเดินเองเราก็เดินแค่โซนเดียวอ่ะ อันนี้มันต้องตะลุยไปทุกซอยเลย เป็นงงล่ะตู)

วันต่อมาจริงๆแล้วต้องพาเค้าไปอยุธยา แต่เราไม่ไหวแล้วหมดสภาพ (ขนาดคนไทยนะ เจออากาศร้อนยังตายเลย เค้าบอกว่านึกว่าคนไทยจะไม่ร้อนซะอีก เหอๆๆ) แถมต้องปั่นรายงานต่ออีกเลยให้เค้าไปเอง ซาโยนาระ~

แก้ตัวด้วยการพาเที่ยว กทม. ในวันต่อมา

พาขึ้นเรือจากท่าน้ำสาทร ตรงสะพานตากสินอ่ะ
แล้วก็ไปลงที่ท่าเตียนเพื่อไปกินข้าว ตอนแรกกะว่าจะไปกินร้านประจำ แต่ร้านนั้นดันเปิดตอนเย็น
เลยได้กินอะไรไม่รู้แถวนั้นอ่ะ ก็ไม่ค่อยอร่อยหรอก ผิดเป้าหมายไปหน่อย แต่ก็นะพอรับได้

อันนี้พยายามจะถ่ายรูปเพื่อให้เห็นวัดอรุณด้วย แต่แอบหงุดหงิดคือมันย้อนแสงอ่ะต้องเลือกเห็นหน้าคน หรือไม่ก็เห็นวัด เลยเอามาให้ดูทั้งสองเวอร์ชั่น เหอๆ

เวอร์ชั่นแรก แบบเห็นวัด ไม่เห็นคน


เวอร์ชั่นสอง เห็นคน ไม่เห็นวัด


อ่อ ลืมบอกไปว่าวันนี้ลาดพี่โอ้คมาด้วย ฮ่าๆๆๆ ลากสุดฤทธิ์เลยนะ คือเรากลัวหลงอ่ะ
มาวัดพระแก้วครั้งล่าสุด อืม ... ประมาณสิบกว่าปีที่แล้ว เหอๆ
ตื๊อพี่โอ้คตั้งแต่กลางคืนถึงเช้า โทรไปปลุกอีกตะหาก หึหึหึหึ
กราบขอบพระคุณะี่โอ้คเป็นอย่างสูงค่ะ (-/I\-)


ถึงแล้ววัดพระแก้ว เพิ่งจะรู้ว่าคนไทยเข้าฟรี คนต่างชาติเสีย 250 เหอๆ
เพื่อนมีบ่นอ่ะ แต่ก็นะ..ถ้าให้คนไทยจ่ายแพงเยี่ยงนั้น ใึครมานจาปายหว่าาา


รูปนี้วานให้คานาเมะจังถ่ายให้ เธอแอบถ่ายยักษ์ชฎาขาด เหอๆ


จำได้ว่าเคยถ่ายกับกินรีตอนเด็กๆ (เป็นความทรงจำหนึ่งในสองอย่างเกี่ยวกับวัดพระแก้ว เพราะมันมีรูปอยู่ อีกเรื่องนึงคือจำได้ว่าขึ้นไปเหยียบธรณีประตู แล้วแม่บอกว่าเค้าไม่ให้เหยียบนะลูก ลงมารู้สึกผิดร้องไห้ใหญ่เลย ฮ่าๆๆๆ) เลยขอถ่ายกับมุมเดิมหน่อย

แหน่ะ.. เมื่อกี้ไปคุ้ยรูปเจอรูปตอนเด็กๆพอดี เอามาแปะด้วยเลยดีกว่า น่ารักอ่ะดิ
รูปนี้อนุบาลสามแน่นอนอ่ะ เพราะเป็นช่วงเดียวในชีวิตที่ตัดผมสั้นทรงนี้ เหอๆ


ตัวนี้ชอบมาก เรียกว่าไรนะ มารแบกเจดียร์ หรืออะไรซะอย่างอ่ะ
คาซึอากิแอบทำท่าเลียนแบบ แต่เราไม่ได้เก็บภาพมาฝาก มัวแต่ถ่ายอย่างอื่นอยู่ เหอๆ


จิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ (สะกดถูกป่าวหว่า)


พระแก้วมรกต ห้ามถ่ายรูปข้างใน เลยแอบซูมจากข้างนอก คุณภาพภาพห่วยแตกบรม เหอๆ


ต่อมาเดินข้ามฝั่งมาทางวังบ้าง พระที่นั่งจักรี


มาถึงตอนนี้เจอไกด์ญี่ปุ่นพอดี เลยให้เพื่อนทำเนียนแอบไปฟังด้วย เหอๆ
ได้ข้อมูลมาบ้างเล็กน้อย ตรงส่วนนี้เป็นที่ทรงช้างนะเธอ


ออกมาจากวัดพระแก้ว เดินกลับมาทางท่าเตียน แอบถ่ายรูปชุมชนที่ตั้งแผงลอยขายของแถวนั้น
แล้วของนี่แบบ เหมือนหยิบอะไรออกมาจากบ้านได้ก็เอามาขายอะ่ มีสารพัด เหอๆ


มาถึงวัดโพธิ์ มาไว้พระนอนก่อน ใหญ่มากถ่ายเก็บแทบไม่หมด


อันนี้งง ใครรู้บ้าง ... ทำไมต้องมีฝรั่งง่ะ


อันนี้ยอดฮิต ฤาษีดัดตน


ท่านี้ท่าจะฮิตแฮะ .. ทำไมต้องแบก หนักป่าวอ่ะ


ปิดท้ายด้วยรูปรวมก่อนที่จะแยกกัน ปล่อยให้เค้าไปนวดที่วัดโพธิ์ แอบขำหลวงพี่ที่บอกทางเล็กน้อยนึกว่าเราเป็นคนญี่ปุ่น พอเราพูดไทยถามว่าพูดไทยได้ด้วยเหรอ เหอๆ


จบไปสองวันกับการเป็นไกด์จำเป็น โอยเหนื่อยเหลือเกิน เมื่อคืนเลยเข้านอนตั้งแต่เที่ยงคืน (ไม่ได้นอนเที่ยงคืนมานานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คือว่าหัวค่ำไปว่างั้นเหอะ เหอๆ)

ทริปนี้พัฒนาความสามารถภาษาญี่ปุ่นไปได้อีกระดับหนึ่ง เพราะว่าพูดภาษาญี่ปุ่นกะเค้าร้อยเปอร์เซนต์
แถมพัฒนาสำเนียงคันไซมาอีกตะหาก คือแฟนเพื่อนนี่พูดแต่ภาษาคันไซ เหอๆ แรกๆก็ฟังไม่ค่อยออก ไปๆมาๆฟังออกซะงั้น นี่ขนาดไปอยู่โอซาก้ามานะ เหอๆๆๆ