คนที่ถูกลืม

เพื่อนๆเคยเป็นไหมคะว่า เมื่อก่อนนี้เวลาเราเปลี่ยนอะไรใหม่สักอย่าง เช่น ลง account ICQ หรือ MSN ใหม่ (ปัจจุบัน MSN ปิดไปแล้ว น่าเศร้า...) history ที่เราเคยคุยกับเพื่อนๆก็จะหายไปโดยที่กู้กลับไม่ได้

โบว์เป็นคนหนึ่งที่ชอบเก็บสะสม chat history มากๆ เมื่อก่อนนี้จำได้เลยว่าถ้าเล่น MSN จะต้องไปลง add on เพื่อนที่เราจะสามารถเก็บ chat log ของคนที่เราคุยด้วยมานั่งอ่านบ่อยๆ เรียกได้ว่าโบว์เป็นคนหนึ่งที่เสพติดความทรงจำเก่าๆ เพราะบางทีเวลาเราลองคุ้ยมันออกมาอ่านอีกครั้งหนึ่งเราก็แอบอมยิ้มเล็กๆไม่ได้

จริงๆแล้วในโลกใบนี้มีเพียงไม่กี่คนที่โบว์มักจะหวงแหนความทรงจำแล้วเก็บข้อความที่เคยคุยกันกลับมาอ่านซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่มีหลายๆครั้งที่คอมพิวเตอร์ของโบว์โดนไวรัสกิน หรือเผลอลบ chat log ไปโดยไม่ได้ตั้งใจความทรงจำเหล่านั้นก็จะหายไปด้วย ทิ้งไว้เพียงความเสียดายอดีตที่เราไม่สามารถกู้มันกลับมาได้อีกแล้ว

โบว์เพิ่งเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่ค่ะ

ถึงแม้จะเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่ chat log ใน application กลับไม่หายไปด้วย แต่...ยังคงมีบาง application ที่เราไม่สามารถที่จะกู้ความทรงจำเก่าๆกลับมาได้ และเมื่อไม่นานมานี้โบว์ก็ต้องกลับมานั่งเสียดายความทรงจำเก่าอีกครั้ง บทสนทนาที่ทำให้เรามานั่งอมยิ้มอยู่คนเดียวทุกครั้งที่นั่งอ่านวนไปวนมา ปัจจุบันนี้มันไม่มีอีกแล้ว และมันก็ไม่อาจจะกู้มาได้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เราทำได้เพื่อหลีกเลี่ยงความเจ็บปวดก็คือต้องพยายามลืมมันไปเสีย

ทำให้โบว์รู้สึกว่าบางครั้งในการที่จะลืมอะไรบางอย่างที่จริงๆแล้วเราไม่ได้อยากจะลืมมัน ความไม่ได้ตั้งใจก็ทำให้มันค่อยๆเลือนไปโดยไม่รู้ตัว เมื่อเราไม่มีสิ่งที่เตือนความทรงจำในอดีตอีกต่อไป ความทรงจำของมนุษย์เรามันจะยาวนานได้มากแค่ไหนกันเชียว.... อาจจะไม่ต้องรอนานจนถึงวันที่คุณเป็นอัลไซเมอร์เหมือนโฆษณาบริษัทประกันบริษัทหนึ่ง หรือไม่ต้องรอให้คุณเป็นเนื้องอกในสมองเหมือนมิวสิควีดีโอซีรีส์เพลงหนึ่งก็ได้

ความคิดที่ว่าเวลาจะช่วยรักษาความเจ็บปวดในจิตใจได้ก็คงยังจะคลาสสิคอยู่เสมอ เพราะบางทีถึงแม้เราจะใจไม่แข็งพอที่จะ delete ความทรงจำนั้นไปได้ด้วยตัวเอง บางทีความบังเอิญก็จะบังคับทำให้คุณลืมมันได้ ไม่ว่าวันนั้นคุณจะอยากลืมมันหรือไม่ก็ตาม

อ่านมาถึงตรงนี้ หลายๆคนคงอยากจะเปลี่ยนโทรศัพท์ใหม่แล้วใช่ไหมคะ :)