เพื่อนๆที่ติดตาม facebook โบว์ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาคงจะทราบกันว่าโบว์ปวดฟัน (เนื่องจากโบว์บ่นบ้าๆบอๆของโบว์ทุกวัน)
จริงๆช่วงระยะเวลาตลอดหนึ่งปีกว่าๆที่ผ่านมาเนี่ยโบว์มีปัญหาสุขภาพค่อนข้างเยอะ แต่ก็ยังไม่ถึงกับตายนะคะ แค่ไปโรงพยาบาลบ่อยมากดั่งเป็นบ้านหลังที่สอง แต่ก็ยังไม่ถึงกับล้มหมอนนอนเสื่อ หือเดินๆอยู่เป็นลมล้มพับไป (มีเกือบๆบ้างๆในบ้างครั้ง หะๆ)
เรื่องปวดฟันเนี่ยจะเรียกได้ว่าเป็นปัญหาที่คาราคาซังของโบว์มาสักระยะหนึ่งแล้วค่ะ คือเมื่อสองสามปีที่แล้วตอนอยู่ที่ญี่ปุ่นเนี่ยก็มีอาการปวดฟันกรามทางด้านซ้ายอย่างนี้แหละ ปวดมากกกกก ปวดจนต้องตื่นมาตอนดึกดื่นเพื่อมาทานยาแก้ปวดจึงจะหลับต่อได้ ตอนนั้นไปหาหมอฟันข้างบ้านชื่อคุณซูซูกิ (สามารถรามอ่านเรื่องของคุณซูซูกิได้ที่นี่ค่ะ ^^ http://sweet-choco-cookie.blogspot.com/2009/04/blog-post_17.html) เวลาผ่านไปก็คิดว่าหายแล้วนะเนี่ย
แต่อนิจจังเมื่อประมาณไม่กี่เดือนที่ผ่านมาโบว์มีปัญหากับฟันซี่เดิม โดนตอนนั้นคิดว่าเป็นเพียงอาการเริ่มต้นคือรู้สึกเสียวฟัน แต่ตอนนั้นคิดว่าเป็นอาการเพียงชั่วคราวเท่านั้น มาแป๊บๆเดี๋ยวก็ไป ที่ไหนได้เวลาผ่านไปไม่กี่เดือนตอนนี้จากอาการเสียวฟันเล็กๆน้อยๆกลับกลายเป็นปัญหาใหญ่คือปวดฟัน (มากๆ) ในตอนนี้นั่นเองค่ะ
ตอนที่รู้สีกว่าความเจ็บปวดที่เริ่มจากการเสียวฟันเล็กๆน้อยๆมันจะเป็นความเจ็บปวดเรื้อรัง โบว์ก็ตัดสินใจว่าจะต้องไปหาหมอฟัน แต่เนื่องจากเหตุผลหลายๆอย่างทำให้โบว์ไม่สามารถไปหาหมอฟันเพื่อรักษารากฟันได้ในเวลาทันท่วงที จนถึงวันที่เริ่มทนไม่ไหวแล้วโบว์จึงตัดใจทิ้งภาระหน้าที่ทุกอย่างในวันนั้นเพื่อไปหาหมอฟัน ... ช่วงเวลาที่รอเวลาอยู่พร้อมกับความเจ็บปวดที่เพิ่มมรกขึ้นทุกที โบว์ได้รับคำแนะนำจากพี่ซึ่งเป็นหมอฟันคนหนึ่งว่าในการที่จะทำให้โบว์หายเจ็บปวดจากอาการเรื้อรังนี้ได้มันต้องใข้เวลาในการรักษารากฟันอย่างจริงจัง ซึ่งระยะเวลาหลายเดือนนี้อาการเจ็บปวดนี้จะค่อยๆทุเลาไปจนหายขาด แต่ในตอนแรกนั้นสิ่งที่จะต้องทำเพื่อระงับความเจ็บปวดให้ได้อย่างเฉียบพลันคือการตัดเส้นประสาทที่ฟันซี่นั้นออกเสียในทันที
หากจะให้เล่าเรื่องอนาโตมีของฟันนั้นโบว์คงจะเล่าให้ถูกต้องไม่ได้ แต่จากประสบการณ์ที่ถูกตัดเส้นประสาทฟันออกไปก็ทำให้เข้าใจอะไรหลายๆอย่างค่ะ ^^
เมื่อแรกที่ถูกตัดเส้นประสาทฟันออกไปนั้น ความเจ็บปวดในช่วงแรกนั้นได้หายไปจริงๆ แต่ความสบายใจนั้นเป็นไปได้เพียงแค่ช่วงระยะเวลาเดียวเท่านั้นเอง อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของยาชาที่ค่อยๆหมดไป ความเจ็บปวดจาดแผลที่ต้องเปิดเพื่อตัดเส้นประสาทออกไปนั้นก็ค่อยๆกลับมาอีกครั้ง จนโบว์กลับมาคิดว่าจริงๆแล้วเส้นประสาทที่บอกว่าได้ถูกตัดไปนั้น จริงๆแล้วมันถูกตัดไปจริงหรือเปล่านะ หรือว่าอาการทุเลาเพียงชั่วครู่นั้นเป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะยาชา .... จริงๆแล้วควมรู้สึกเจผ้บปวดนั้นมันก็ยังคงอยู่ต่อไป เมื่อเส้นประสาทเชื่อมกลับมาเหมือนเดิมอีกครั้งแต่เรายังคงเมินเฉยไม่ใส่ใจที่จะไปรักษารากฟันอย่างจริงจัง ความเจ็บปวดมันก็จะไม่หายไป และก็ยังจะคงเรื้อรังอยู่แบบนี้ตลอดไป
สำหรับโบว์แล้ว โบว์ไม่แน่ใจว่าความเจ็บปวดครั้งนี้จะยังคงอยู่อีกนานไหม ไม่แน่ใจว่าถึงแม้จะยินยอมในการตัดเส้นประสาทฟันออกไปเพื่อบรรเทาอาการเจ็บปวดในครั้งนี้สุดท้ายแล้วมันจะเจ็บปวดไปอีกนานแค่ไหน และก็ไม่แน่ใจว่าถึงแม้จะใช้เวลารักษารากฟันไปอีกเป็นระยะเวลาหนึ่งแล้วความเจ็บปวดในครั้งนี้มันจะยังคงอยู่ตลอดไปเพียงแค่ทุเลาลงเท่านั้นหรือเปล่า...
ปัจจุบันโบว์ยังปวดฟันอยู่ค่ะ ปวดมากด้วย บางครั้งอาการปวดฟันก็กระทบไปถึงการดำเนินชีวิตประจำวันทุกอย่างของโบว์ในตอนนี้ ก็ยังคงพึ่งยาแก้ปวดเพื่อให้อาการทุเลาลงเป็นครั้งเป็นคราวไป แต่ก็หวังนิดๆว่าถ้าเวลาผ่านไปถึงแม้ความเจ็บปวดจะไม่หายไปเป็นปลิดทิ้ง มันก็อาจจะดีขึ้นบ้างนะคะ ^^
ปล. เบื่อไหมที่ชอบเขียนอะไรเป็นสัญลักษณ์? ^^
