Engrish????

วันนี้มาโพสส่งท้าย อาจจะไม่ได้โพสไปสักพักนึง
(อาจจะนะ.. เพราะไม่รู้หลังจากนี้จะหาที่เล่นเน็ทได้เปล่า ไม่มีความแน่นอน)

พอดีว่าเดี๋ยววันอาทิตย์นี้จะย้ายออกจากโรงแรมไปอยู่บ้านแล้ว
(*บ้าน คืออพาร์ทเม้นท์นะ เข้าใจผิดกันหลายคนแล้วว่าเราซื้อบ้าน เหวออออ ไม่ได้รวยขนาดน้านนน)
แล้วที่บ้านเนี่ยมันยังไม่มีอินเตอร์เน็ทน่ะ ต้องรอติดตั้งอีกประมาณเกือบเดือน
ก็คงหายหัวไปเลยสักพักนึงถ้าหาที่เล่นเน็ทไม่ได้ เหอๆๆๆ

กลัวจะขาดใจตายเหลือเกินไม่มีเน็ทจะเล่นเนี่ย....

วันนี้เลยเอารูปเก็บตกจากที่โรงแรมมาให้ดู
ไหนๆก็จะออกจากโรงแรมแล้วหนิ
เอารูปมาเป็นที่ระลึก หุหุ



เอ่อ... ใครรู้มั่งว่าภาษาอังกฤษนี่เค้าเขียนว่าไรอ่ะ เหอๆ

่ก็นับถือในความพยายาม อุตส่าห์มีภาษาอังกฤษติดไว้ด้วย
แต่กลับทำให้ไม่เข้าใจไปมากกว่าเดิม เหอๆๆ

วันนี้ไปก่อนนะ...
แล้วเจอกันใหม่ เมื่อไหร่ไม่รู้ ... ขอให้มีเน็ทเล่นเร็วๆเถอะ สาธุ..สาธุ..สาธุ~~~

ปฏบัติการตามหาบ้าน 2007!!!!

สวัสดีค่ะทุกท่าน
วันนี้เราจะนำพาทุกท่านเข้าสู่ปฏิบัติการตามหาบ้าน ณ กรุงโตเกียวค่าาา

หลังจากที่ทุกคนได้ทราบกันแล้วว่าหลังจากเรามาเหยียบโตเกียวได้เกือบสัปดาห์เนี่ย เรายังไม่มีที่พักเป็นหลักเป็นแหล่งเป็นเรื่องเป็นราวเลย ช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ยุ่งๆๆๆๆตลอดดด กับการไปทำนู่นนี่ที่มหาลัย

สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาจึงได้ฤกษ์งามยามดี มหาัลัยไม่ได้เรียกทำอะไรเป็นชั้นเป็นอัน เลยลากพี่นุ้ย (ซึ่งเป็นเพื่อนเฮียแบงค์) ออกไปหาบ้านด้วยกันซะเลย เหอๆๆๆ

วิธีการหาบ้านในญี่ปุ่นอย่างละเอียดสำหรับคนที่ต้องการความรู้ั แนะนำให้ไปอ่านที่บล็อคของน้องแน็ค ส่วนใครที่ไม่ต้องการความรู้มากมาย กรุณาอ่านที่บล็อคของเราต่อไป เหอๆๆๆ

่ขั้นแรกในการหาบ้านที่เบสิคที่สุดคือ หนึ่ง หาคนที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้ไปเป็นเพื่อน (ในกรณีนี้เราได้ลากพี่นุ้ยไปแล้ว ข้อนี้เป็นอันสมบูรณ์ เหอๆ) สอง ไปที่ตัวแทนจัดหาบ้าน ภาษาญี่ปุ่นเรีัยกว่า ฟุโดซัง ซึ่งฟุโดซังนี่จะมาตามที่ต่างๆทั่วไป วันนี้จะพาไปที่แถวๆสถานีคิจิโจจิ （吉祥寺）


มาที่ตึกนึงใกล้ๆสถานี ก็จะเจอป้ายแบบนี้เต็มไปหมด


ตึกนี้มีหลายบริษัทมาก เลือกบริษัทนี้ละกัน mini mini ชื่อคุ้นสุดแล้ว


เข้าไปในบริษัทก็จะเจอเค้านั่งกันประมาณนี้


หลังจากเข้าไปคุยๆว่าเราต้องการบ้านแบบไหน แถวไหน ห่างจากสถานีเท่าไหร่ กี่ห้องนอน ขนาดเท่าไหร่ ฯลฯ
เค้าก็จะหาตัวอย่างบ้านที่เป็นแปลนมาให้เราดู ในกรณีของเราหลังจากที่เลือกๆมาหลายบ้านแล้วก็ตกลงปลงใจเอาบ้านนี้


หลังจากตกลงปลงใจว่าจะเอาบ้านไหนเสร็จ ตัวแทนก็จะพาเราไปดูบ้าน ถ้าเราถูกใจก็จะพาไปเจอคนดูแลบ้าน คนดูแลบ้านใจดีมากๆ หรือว่าเราโหงเฮ้งดีไม่รู้ถามไม่กี่คำก็ตกลงเลย เออดีวุ้ย 555+

มีพี่คนนึงเคยบอกว่า หาบ้านในญี่ปุ่นนี่ไม่ใช่ว่าเราเลือกบ้านนะ แต่บ้านอ่ะจะเลือกเรามากกว่า เออท่าจะจริงแฮะ

วันต่อมาก็เซ็นสัญญา แล้วก็เสร็จขั้นตอนการหาบ้านค่าาาา
(จริงๆแล้วยังมีขั้นตอนอื่นๆอีกเยอะแยะ เช่นการต้องมีคนค้ำประกันที่เป็นคนญี่ปุ่น ในกรณีเราทางบ้านเค้าให้เราใช้บริษัทค้ำเท่านั้น และมีอื่นๆอีก ขี้เกียจพูด .. เข้าไปอ่านในบล็อคของน้องแน็คนะ เหอๆๆๆๆ

ต่อมา จะพาไปดูภาพบ้านจริงๆกันค่ะ
มาที่สถานีมิตะกะ （三鷹）เดินตรงมาประมาณเจ็ดนาที


จะเจอตึกหน้าตาอย่างนี้

ประตูออ"ต้ล็อคด้วยน้าาา ไฮโซววววววว

ขึ้นมาถึงชั้นเจ็ด จะเจอห้องเรา ห้อง 703


หน้าบ้านเป็นแบบนี้


พาไปดูอ่างอาบน้ำก่อน


ตรงนี้เอาไว้วางเครื่องซักผ้า


ส้วม .. ไม่ต้องบอกก็คงเข้าใจ เหอๆ


ห้องครัว ซึ่งอยู่บริเวณเดียวกับห้องนั่งเล่น


อันนี้นั่งเล่น ติดระเบียง


ห้องนอนมีสองห้อง ห้องนี้เรายึดเพราะมันมีหน้าต่าง เหอๆๆ คนมาที่หลังก็ซวยไปนะฮะ เหอๆๆ


อันนี้ไม่มีหน้าต่าง คุณพี่เชิญรับไปค่ะ เหอๆ


จบแล้วการพาทัวร์บ้านวันนี้ ... เพิ่งไปสั่งพวกเครื่องใช้ไฟฟ้ามา จะลงเร็วๆนี้ บ้านคงจะหายโล่งไปได้ส่วนหนึ่ง
ส่วนเฟอร์นิเจอร์ก็ไปหยิบแคตาาล็อค IKEA มาแล้ว คาดว่าบ้านคงจะเป็น showroom ของ IKEA แน่นอน เหอๆๆๆ

กิ๊ฟท์.. แกมาช่วยชั้นคิดเลย เดี๋ยวมะรืนนี้จะไปช็อปที่ IKEA แล้ว แกสาวก IKEA ไม่ใช่เหรอ ด่วนๆๆๆ

คนอื่นๆมีใครมีไอเดียจะช่วยแต่งบ้านบ้างไหมคะ???


อ๊ะๆๆๆ เกือบลืมบอกที่อยู่
ร่อนจดหมายกันมาได้แล้วนะคะทุกคน เย้ๆๆๆๆ ส่งๆกันมาหน่อย เราชอบอ่าน จม. อิอิ

Room#703 Venetian Mitaka
4-16-3 Shimorenjaku, Mitaka-shi, Tokyo　181-0013

Orientation กับความเสร่อของเราเอง เหอๆ

สวัสดีทุกคน ตอนนี้มีเรื่องให้อัพตลอดเลย
ความว่าอีกไม่นานคงจะหมดเรื่องอัพ ตอนนี้เลยขอเก็บสแปร์ไว้ก่อนนะ อิอิ

จริงๆแล้วกะว่าจะอัำพเรื่องโตเกียววันแรกด้วย แต่คิดว่าคงจะตามอ่านกันไม่ทัน เราเองก็ขี้เกียจด้วยแหละนะ เหอๆ
เลยขอเอาแค่รูปมาฝากละกันเน๊อะ

พอดีว่าพอมาถึก็นัดกับน้องต้น น้องที่คณะวิดวะที่มาช่วยงานอาจารย์ไปสวนสนุกแถวๆ Tokyo Dome ชื่อว่า LaQua มา
แล้วก็ไปเล่นรถไฟเหาะสูงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่เสียวนิดเดียวหว่ะ ผิดหวังๆ
เข้าไปดูรูปกันได้คลิ๊กที่นี่เลยจ้าาา

............................................................

วันนี้มี Orientation ที่ ม.วาเซดะแหละ
จริงๆแล้วมันมีหลายอันก่อนหน้านี้แล้วซึ่งเราโดดหมดเลย เหอๆ
ถือเอาวันนี้ไปมันหมดเลยละกัน ตั้งแต่บ่ายโมงถึงห้าโมงเย็น

ถึงแล้วมหาลัยเรา ท่ามกลางอากาซร้อนอบอ้าวทั้งๆที่เป็นฤดูใบไม้ร่วงนะนี่


เดินเข้ามาเรื่อยๆ ถึงรูปปั้นผู้ก่อตั้งสถาบัน
ชื่ออะไรไม่รู้ ยังไม่ได้หาข้อมูล เหอๆ


เข้ามาถึงข้างใน มีวงดนตรีบรรเลงต้อนรับ


เห็นวงดนตรีอย่างไฮโซ แล้วคงรู้กันแล้วใช่ไหมว่ามันเป็นงานไฮโซ...
.
.
.
.
.
แต่จะบอกให้ว่ามีเราคนนึงที่ไม่รู้ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
.
.
.
.
.
คนอื่นเค้าใส่สูทกันไปแบบทางการอลังการมาก
อีนี่แต่งตัวยังงี้ค่ะ...


ตอนแรกเกือบนั่งรถไฟกลับปสามสถานีเพื่อจะไปเปลี่ยนละ เหอๆๆๆ

นี่แหละ... ความเสร่อที่จะเล่าให้ฟัง เหอๆ

อ่ะๆ มาเข้าเนื้อหากันต่อ
อันนี้พิธีการบนเวที


พอพิธีการจบ...
มีกองเชียร์ด้วยค่าาาาา
ใครอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นบ่อยๆคงรู้จักกองเชียร์แบบนี้กันดี วันนี้เก็บบรรยากาศมาฝาก


หลังจากนั้นก็ไปงาน Entrance Ceremony ของคณะเราต่้อคือ Graduate School of Asia-Pacific Study


ทั้งคณะมีคนแค่นี้อ่ะปีนึง


โฉมหน้าบรรดาอาจารย์


และปิดท้ายด้วยคอรัสอีกแล้วค่าาาาาา


...................................................

มาถึงได้หลายวันแล้ว
ตอนนี้อะไรหลายๆอย่างก็ยังไม่ค่อยลงตัวเท่าไหร่
บ้านยังหาไม่ได้เลยสรุป ... แล้วถ้าไม่มีบ้านคือไม่มี Alien card เมื่อไม่มีการ์ดก็จะไม่มีมือถือ
โอ้ววว ปัญหามันจะตามมาเป็นระลอกๆ
ตอนนี้เลยมุ่งหน้าหาบ้านก่อนเป็นอันดับแรก แล้วเรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที่ เฮ้อเฮ้อออออ

มาอยู่เมืองนอกมันก็เหมือนย้ายบ้านอ่ะนะ ต้องทำนู่นทำนี่เต็มไปหมด
แต่มันออกจะลำบากกว่าการย้ายบ้านไปซะเยอะหน่อย เพราะว่าเราก็ภาษาญี่ปุ่นแข็งแรงซะที่ไหนล่ะ เหอๆๆๆ

ก็ต้องรอดูกันต่อไปว่าจะลงตัวเรียบร้อยทุกอย่างเมื่อไหร่ แล้วจะมาอัพเดทให้ทราบกันเป็นระยะๆ

อ่อ.. นอกจากนี้คอมยังพังอีก
สันนิษฐานว่าโดนไวรัสกิน โถโถน้อง VIAO เครื่องใหม่ ซื้อมาไม่ทันไรเริ่มทำเป็นดื้อซะแล้ว
เมื่อวานเลยนั่งลง windows ใหม่ถึงตีสามค่ะคุณ
ต้องขอบคุณการช่วยเหลือของพี่วุฒิเป็นอย่างสูงค่ะพี่ ถ้าไม่มีพี่เมื่อวานนี้วันนี้โบคงไม่ได้มาอัพบล็อคให้ทุกคนได้อ่าน เหอๆ

..............................................................

สังคมใหม่เพื่อนใหม่ ต้องเริ่มใหม่อีกครั้งเหนื่อยจริงๆ ทำให้สุดท้ายแล้วก็อดคิดถึงวันเวลาเก่าๆไม่ได้ เฮ้อเฮ้ออออ

คิดถึงทุกคนเช่นเคยค่้ะ

แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าจ้าาา

The Day I Went Away

และแล้ว ...
ก็ถึงเวลาที่ต้องออกเดินทาง

การออกเดินทางครั้งนี้ ไม่ได้กังวลใจเท่าคราวที่แล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้มีเรื่องกังวลใจ และค้างคาใจมากมายหลายเรื่อง
อาจเป็นเพราะหลายๆอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดี คำว่าไม่พร้อมๆที่เคยฝังแน่นอยู่ในความรู้สึกของเราเป็นเวลานาน ตอนนี้ค่อยๆคลายเกลียวเชือกที่เคยแน่นจนเป็นเกลียวอ่อนๆจนได้

การเดินทางครั้งนี้ อาจจะไม่ใช่การเดินทางที่ใหม่นัก แต่อาจจะเป็นการเดินทางที่ใช้เวลานานที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตเราก็เป็นได้

ต่อไปเชิญชมภาพบรรยากาศ เหอๆ (ตัดอารมณ์กันซะยังงั้น)

น้องเอื้อมาส่งถึงบ้าน ตอนนั้นยังม่ได้อาบน้ำสระผมแต่งตัวใดๆทั้งสิ้น
และถ้าใครสังเกตุดีๆ ... ยังอยู่ในชุดนอน เหอๆ


ออกเดินทางไปยังสนามบินสุวรรณภูมิ


ถึงแล้ว...


กับน้องแผ้ว น้องสาวเจ้าของฉายา Drama Queen ... ระวังโดนพี่แย่งตำแหน่งนะน้อง


พี่วุฒิ ... เหงาปากอ่ะเซ่ ไม่มีคนให้แซวแล้ว หุหุ


คุณหมอปู ขอบคุณสำหรับพระที่ให้มานะคะพี่


เต้ยเอาของขวัญมาให้ด้วย


แม็ค ... โกนเคราซะมั่งนะ เราไม่อยู่คงไม่ค่อยมีใครจิกแล้วมั้ง


หลังจากนั้นก็มีการเสียน้ำตากันเล็กน้องถึงปานกลาง
ถ้ามีเวลามากกว่านี้คงได้รู้กันไปเลยว่าร่างกายเรานี่สามารถผลิตน้ำตาออกมาได้มากกว่าคนอื่นเป็นพิเศษ เหอๆ

ปิดท้ายด้วยบูมส่ง (แบบอายๆ) ของเหล่า TPY34 และว่าที่ TPY35
ไปบูมจริงอย่ามาเขินๆแบบนี้นะ ขายหน้าเค้าหมดดดดดดด อิอิ


งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา
มีพบก็ต้องมีจาก แต่การจากกันครั้งนี้อีกไม่นานก็จะได้มาพบกันใหม่
ขอบคุณทุกสียงโทรศัพท์ ทุกข้อความ ทุกความห่วงใย ขอบคุณทุกคนที่มาส่ง
รวมถึงขอบคุณมิตรภาพและความจริงใจที่มีให้กันเสมอมา

ขอบคุณจริงๆจากใจค่ะ

และ.....
ยินดีต้อนรับสู่โตเกียวค่ะ

I just hate to say goodbye .. T_T

ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา เป็นช่วงเวลาที่มีทั้งความสุขและเศร้าปะปนกันไปอย่างรุนแรง
เหมือนสมองสองข้าวแบ่งแยกอารมณ์ไม่ค่อยถูกว่าเราควรจะทำหน้าแบบไหน ตอนไหนดี

บางทีใครเห็นหน้าเราอาจจะงงๆว่าตกลงมันอารมณ์ไหนกันแน่ เหอๆ

ช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมามีงานเลี้ยงเยอะมาก มาก มากกกกกกกกกกก
กินกันจน นน.ที่ลดลงไปแล้วขึ้นมาอีกแล้ว (อันนี้นับเป็นความเศร้า)

ความสุขอย่างหนึ่งคือการได้เจอกับเพื่อนๆที่นานน๊านนน นานนานจะเจอกันซะทีนึง
แต่ความเศร้าก็คือการที่จะต้องทำใจรับให้ได้ว่า พองานเลี้ยงจบลง ก็ถึงเวลาที่ต้องบอกลา...

.........................................................................................

เริ่มกลุ่มแรกด้วยเพื่อนเรือเยาวชนก่อน
แปลกไหม นี่ไม่ได้เป็นตัวจริงนะ ยังสนิทกันเยี่ยงนี้
ถ้าได้ไปลงเรือด้วยกันสองเดือนนี่จะสนิทกันขนาดไหนเนี่ย

ร้านหมาดำ ใจดีมาก ร้านปิดก็ยังเปิดให้


แต่ว่า... ต้องเอาอาหารมาเองนะ เหอๆ


มีคาราโอเกะให้ด้วย


ไม่วายจะทำขนมมาบังคับให้ทุกคนกิน เหอๆๆ


........................................................................................................

ต่อมาก็เป็นการบอกลาเพื่อนสนิท

ไปหากิ๊ฟท์ที่ที่ทำงานเลย ได้งานแล้วววววว


และตะลุยกินแหลกกับลูกตาล เป็นการเลี้ยงส่งกันและกันไปในตัว
ตอนนี้แกสบายดีไหมนี่ลูกตาล


.................................................................................................

หลายวันต่อมา กลับมาที่ร้านหมาดำอีกครั้ง กับเพื่อนเรือ


คราวนี้พี่ปูทำเค้กมาด้วย


.................................................................................................

คราวนี้เป็นกลุ่มเพื่อน ม.ปลาย นัดเจอกันที่ Iberry สยามฯ


โดนล้อมรอบด้วยคุณหมอๆ


อีกสักรูป... มาไม่เคยพร้อมกันเลย


กลุ่มนี้นี่บางคนไม่ได้เจอกันตั้งแต่ปีหนึ่งนะนี่ ขอบคุณมากนะ

..................................................................................................

วันเดียวกัน ไปต่อที่ร้าน Shaley กินข้าวกะเพื่อนๆบ้านโจ๊ะเด๊ะ


สาวสองคนนี้ทำอะไรมาให้เหมือนๆกันโดยมิได้นัดหมาย


รูปหมู่ก่อนไป


แต่ยังไม่จบเพราะไปกินกันต่อ เหอๆ


........................................................................................................

ต่อมา ไปที่ร้าน Agalico สุขุมวิท 51


รานสวยมากกกกกกกกก บรรยากาศดีมากกกกกกกกกก
เหมือนนั่งจิบชาอยู่เมืองนอก


ถ้าเปลี่ยนนายแบบเป็นฝรั่งอาจจะเข้ากว่านี้


อ๊ะ เจอพี่แบงค์โดยบังเอิญ ไม่ได้เจอกันมาร่วมเจ็ดปี


ขอถ่ายกับสองหมวดหน่อย


..............................................................................................

ต่อมา กลับมาที่สยามอีกแล้ว ร้านบ้านหญิง


น้องแพรว น้องรหัสแวะเอาของมาให้


พี่ฮุย เพิ่งกลับมาจากไต้หวันพอดี


น้องโบว์ก็แวะเอาของมาให้


......................................................................................................

อย่างที่บอกไว้ตอนแรก....
จบงานเลี้ยงเมื่อไหร่ ก็ถึงเวลาที่ต้องอำลา

entry นี้จะเป็น entry สุดท้ายของเราในเมืองไทยแล้วนะ
ถือโอกาสนี้บอกลาทุกคนเลยก็แล้วกัน

ขอบคุณมากที่นัดกันกินข้าวกันบ่อยขนาดนี้เพื่อเรา
ขอบคุณสำหรับความทรงจำดีๆ และมิตรภาพที่ให้เราเสมอ

ขอบคุณจริงๆจากใจค่ะ

.......................................................................................................

พบกันใหม่คราวหน้าที่ญี่ปุ่นค่ะ....