บทประพันธ์พี่ม้า-สุรบอล
โจ๊ะพึมพึม กึกก้อง รัวกลอง
เด๊ะดังดุจพี่น้อง ร่วมเชื้อ
ฮือฮาเมื่อคราครอง บ้านร่วม สนุกสนาน
ซาสุดสิ้นยังเกื้อ จวบได้ ปริญญา
โจ๊ะพึมพึม กึกก้อง รัวกลอง
เด๊ะดังดุจพี่น้อง ร่วมเชื้อ
ฮือฮาเมื่อคราครอง บ้านร่วม สนุกสนาน
ซาสุดสิ้นยังเกื้อ จวบได้ ปริญญา
...............................................................................
สวัสดีทุกคน
หลายๆคนคงสงสัย อีนี่จบแล้วยังไม่เสร่ออะไรงานรับน้องอีก เหอๆๆๆ
ขอบอกว่างานรับน้องและบ้านโจ๊ะเด๊ะมันอยู่ในสายเลือด เหอๆๆๆ ไม่ไปไม่ได้ร๊อกกกก
ปีนี้ถึงแม้จะรับน้องสองวัน (ปกติมันสามวัน) แต่ก็สนุกนะ
คือในใจแอบดีใจที่มันรับแค่สองวัน ไม่งั้นต้องอดนอนสามคืน อันนี้อดนอนแค่สองคืนก็พอไหวอยู่ หุหุ
งานนนี้เอาภาพบรรยากาศตั้งแต่คืนก่อนวันงานมาฝากกัน น้องๆเฟรชชี่คนไหนแวะมาอ่านก็ยินดีต้อนรับนะจ๊ะ
ปีนี้บ้านเรามีคัทเอ้าท์ซะด้วย ไฮโซๆ
เย็นสุดท้ายก่อนวันงาน พี่บ้านประชุมกันขมักเขม้น
อ่อ แล้วรู้ไหมทำไมคืนแรกไม่ได้นอน...
เพราะว่ามัวแต่ตระเวนกินกันถึงตีสองครึ่ง!! กว่าจะกลับมาจุฬาฯ อาบน้ำอาบท่าล้มตัวลงนอนก็ใกลเช้าละ
รูปนี้ที่เยาวราชตอนตีสอง
...........................................................
เช้าวันที่ 26 พฤษภาคม
อ่อ... ปีนี้แอบได้รับหน้าที่สำคัญ
(จริงๆแล้วไม่ออกแนวได้รับมอบหมาย เพราะเต็มใจเสนอตัวไปทำเอง เหอๆๆ)
นั่นก็คือการ "ปลอมเป็นน้อง" ด้วยความมั่นใจเป็นอย่างสูงว่าหน้าตาตัวเองแอบละม้ายคล้ายเด็กปีหนึ่ง หุหุ
ผู้ปลอมเป็นน้องสามคน (จากสิบกว่าคน... ปีหน้าว่าจะตั้งบ้านใหม่ชื่อบ้านเฟรชชี่ ปลอมกันทั้งบ้านไปเลยยยย เหอๆ)
(สังเกตุชื่อแต่ละคน ตอแหลทั้งน้านนนนน)
ให้ดูหน้าน้องๆก่อน ว่าประมาณไหน
แล้วนี่.. เนียนไหมละ 555555
โอเค ขอเล่าความเนียนของเราในการปลอมเป็นน้องหน่อยละกัน
เริ่มจากตอนกลางคืนก่อนวันงาน ก็นั่งคืิดตั้งนานตูจะชื่ออะไรดีน้าาาา
ก็นั่งไล่ชื่อเมืองในญี่ปุ่นว่าเมืองไหนมันมาตั้งเป็นชื่อผู้หญิงได้มั่ง ก็คิดได้สองเมืองคือ "ชิกะ" กับ "มิเอะ"
แต่ชิกะแอบคล้องกับคำภาษาญี่ปุ่นที่แปลว่ากวาง ไม่เอาดีกว่าเลยเอาเป็นว่าชื่อ "น้องมิเอะ" ละกัน หุหุ
หลังจากนั้นก็มีการเตรียมข้อมูลหลายอย่าง ตั้งแต่ว่า....
- ทำไมชื่อมิเอะ?? อ๋ออออ พ่อแม่เราไปรียนต่อที่ญี่ปุ่นที่เมืองมิเอะน่ะ
- คะแนนเอ็นท์เท่าไหร่?? (เนื่องจากคนละระบบกับที่เราเคยสอบเลยแอบไปเตรียมข้อมูลมาแล้ว) อ๋อออ 7800 น่ะ
- เธอได้คะแนนวิชานี้นี้เท่าไหร่เหรอ?? (เนื่องจากไม่รู้ว่ามันคะแนนเต็มวิชาเท่าไหร่) แล้วเธอได้เท่าไหร่เหรอ ... เออได้พอๆกันเลย
- เธอมาจากรร.อะไรเหรอ?? (อันนี้เตี๊ยมกับน้องพัทที่รู้จักกันนานแล้วว่าจะอยู่รร.เดียวกัน) ราชสีมาวิทยาลัยจ๊ะ
- เหรอออ แล้วรู้จักคนชื่อนี้ไหมอยู่คณะเดียวกะเราอ่ะ รร.เดียวกะเธอเลย?? อ๋อออออ รู้จักกก ตอนม.สามอยู่ห้องเดียวกันเลยยย (คือ..ใครหว่า เหอๆ)
ฯลฯ
แต่จะบอกว่าการปลอมเป็นน้องนี่มันเหนื่อยนะ จะเต้นให้เต็มที่ก็ทำไม่ได้ จะตอบคำถามที่น้องถามมาซึ่งเรารู้อยู่เต็มอกก็ตอบไม่ได้ต้องทำเป็นเอ๋อๆโง่ๆ ไม่รู้ๆไป
เลยมีอยู่ตอนนึงแบบกรูไม่ไหวแล้วเว้ยยยยยยย เลยออกไปเต้นแบบแถวหน้าสุดเลยนะ เต้นเต็มที่ ท่าตรงเป๊ะๆ แถมยังมีออกไปตีกลองด้วยนะ ตอนนั้นเลยนึกว่าน้องๆจะรู้แล้วว่าไอ้นี่ปลอมตัวมาแน่ๆ แต่ว่าไม่หว่ะ เหอๆ มีน้องมาบอกว่า "เธอตีกกลองเก่งมากเลยอ่ะ เก่งกว่าพี่คนนั้นอีก" เราก็เลยเลยตามเลย "เออ.. เราตีที่ รร.บ่อยอ่ะ" เหอๆๆๆ
สี่โมงเย็น..ได้เวลาเฉลยๆ
ก็ยังไม่มีใครจับได้ ส่วนใหญ่คนที่จะโดนจับได้คือโดนถามคะแนนเอ็นท์แล้วตอบไม่ได้อ่ะ เหอๆ แต่เราเตี๊ยมมาแล้ววววววว
พอเฉลยปุ๊บ นองทุกคนล้วนตกใจ.. 555 โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าเรารหัส 45 (น้องปีนี้รหัส 50) ไม่รู้เพราะเราหน้าเด็กหรืออะไร ขอคิดว่าหน้าเด็กละกัน เหอๆ
ขอโทษน้องๆทุกคนที่โดนพี่หลอก ณ ที่นี้ด้วยละกัน พี่เข้าไปเพราะอยากให้น้องสนิทกันง่ะ
คืนวันนั้นหลังจากจบแล้วพี่ๆก็ไลน์น้องเข้าไปดูคอนเสิร์ตที่สนามจุ๊บ แล้วก็ช่วยกันขนกระเป๋าน้องมาไว้ที่หอพัก ... ตอนนั้นเหนื่อยมาก พี่ๆไลน์กระเป๋ากันเยี่ยงนี้เลย
หลังจากนั้นก็ไปกินข้าวกัน เราขอตัวกลับบ้านเพราะเช้าวันต่อมาเรามีสอบเรือเยาวชนง่ะ
............................................................................
วันที่ 27 พฤษภาคม
(ตอนเช้าขอไม่เล่า ไปสอบมาไม่มีอะไรน่าสนใจ)
หลังจากสอบเสร็จก็รีบเบิ่งมาจุฬาฯเลย (ขอได้รับความขอบคุณจากจ๋าและคุณพ่อที่มาส่งเราถึงจุฬาฯ)
อยู่ได้สักพักอิงก็โทรมาถามว่าประตูรัดสาดเปิดเปล่า เราก็หันไปมองก็เปิดนี่หว่า เพราะน้องๆทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์โดยการทาสีรั้วกันอยู่
แต่พออิงมาถึง ... มันปิด เลยไปตามยามมาให้ กะว่าจะให้ไขประตู
พอยามมาถึง แกไม่ได้มาพร้อมกุญแจ แต่แกมาเพร้อมเก้าอี้สองตัวแล้วบอกให้อิงปีนรั้วเข้ามา!!!!
เหวออออออออออออ ยามเปรี้ยวมาก แถมยังบอกว่า "ถ้าน้องไม่ปีนน้องก็ต้อง go round นะ" (แปลว่าต้องอ้อมไปเข้าประตูบัญชี)
อิงเลยต้องจำใจปีนเข้ามา พร้อมกับการให้กำลังใจของเพื่อนๆและน้องๆอีกหลายคน
หลังจากนั้นก็เต้นกันส่งท้าย
น้องๆถ่ายรูปรวมที่หน้าคณะรัฐศาสตร์
ภาพรวมป้าๆลุงๆบัณฑิต (น้องคนที่อยู่บนสุดไม่แก่เท่าไหร่ ไม่รู้ซะแล้วว่ามาร่วมวงกับคนที่อายุรวมกันรวมสามร้อย เหอๆๆๆ)
ปิืดท้ายด้วยการบายศรี (ถึงแม้ว่าจะเป็นตอนกลางวันแต่ก็ซึ้งไม่แพ้กัน)
หลังจากนั้นก็พาน้องๆไปเลี้ยงข้าวที่ตลาดสามย่าน
สงสารคนทีไม่ได้มารับน้องแล้วมากินจริงๆ เพราะมันมีแต่บ้านรับน้องเต็มตลาดเลย แถมส่งเสียงดังโชว์พาวกันใหญ่ 5555
จบแล้วงานรับน้องเก้าใหม่ปีนี้ ถึงแม้จะเหนื่อย และร้อน แต่ก็สนุกมาก
น้องๆ พี่ๆ เพื่อนๆ ทุกคนน่ารักมาก สมกับเป็นบ้านโจ๊ะเด๊ะจริงๆเลย
อย่าลืมขึ้นบ้านกันนะน้องๆ ชั้นสาม ตึกจุลฯ ห้องสาราณียกร พี่ๆรอน้องๆอยู่น้าาาา ^^